Η εικόνα της Παναγίας με τα Επτά Σπαθιά, τέσσερα στα αριστερά και τρία στα δεξιά, έχει σχέση με την προφητεία του Αγίου Συμεών του Θεοδόχου, την οποία καταγράφει ο ευαγγελιστής Λουκάς: «…καί σού δέ αυτής τήν ψυχήν διελεύσεται ρομφαία…»(Λουκ. 2.35). Τα συγκεκριμένα λόγια, αναφέρονται στον πόνο που θα βίωνε η Παναγία κατά τη στιγμή του χωρισμού από τον αγαπημένο της Υιό, όταν μπροστά στα μάτια της Τον εσταύρωσαν.
Η εικόνα αυτή βρισκόταν στο κωδωνοστάσιο μιας εκκλησίας κοντά στον ποταμό Τόσιν. Ωστόσο, χωρίς να γνωρίζουμε το λόγο, η εικόνα ήταν με το πρόσωπο προς τα κάτω και χρησίμευε σαν μια απλή σανίδα. Ο Θεός βέβαια, δεν άφησε να συμβαίνει για πολύ καιρό αυτή η κατάσταση και συνέβη το εξής. Ένας κάτοικος της περιοχής, ο Καντίκωφ, ο οποίος υπέφερε από πολλές ασθένειες, είδε στον ύπνο του ότι έπρεπε να ψάξει στο κωδωνοστάσιο για μια εικόνα και να προσευχηθεί σ ’αυτήν για να γίνει καλά.
Πράγματι πήγε στην εκκλησία, αλλά οι άνθρωποι που ήταν εκεί δεν του έδωσαν μεγάλη σημασία. Ο άντρας όμως δεν τα παράτησε και συνέχισε να πηγαίνει στην εκκλησία, ώσπου την τρίτη πια φορά, τον άφησαν να ψάξει. Ο Καντίκωφ βρήκε την εικόνα, την καθάρισε, την προσκύνησε και θεραπεύτηκε.
Η εικόνα διετέλεσε πολλά ακόμη θαύματα. Το 1830 στην πόλη Βολόγκντα υπήρχε επιδημία χολέρας. Τότε πραγματοποίησαν λιτανεία με την εικόνα της «Παναγίας με τα Επτά Σπαθιά» και η αρρώστια θαυματουργικά κατέπαυσε. Πέρα από τα θαύματα όμως, η εικόνα της Παναγίας, σε κάποιες στιγμές δύσκολες για το λαό στιγμές, δάκρυσε. Αυτό συνέβη στις 12 Αυγούστου 2000, όταν συνέβη η τραγωδία με το υποβρύχιο Κούρσκ και στις 11 Σεπτεμβρίου 2001 όταν κατέρρευσαν οι Δίδυμοι Πύργοι.
Η εικόνα είναι, επίσης, γνωστή και με την ονομασία «Η προφητεία του Δικαίου Συμεών» ή «Το γαλήνεμα των κακών ψυχών».
