Παναγία ή Απροσδόκητος Χαρά

Ή Ρωσική Εικόνα της Ύπεραγίας Θεοτόκου
«Παναγία ή Απροσδόκητος Χαρά»

Εορτάζει : 1η Μαΐου και 9η Δεκεμβρίου

ΕΝΑΣ άνθρωπος αμαρτωλός είχε μεγάλη ευλάβεια στην Ύπεραγία
Θεοτόκο και είχε ως ευλαβή συνήθεια, αν και συνέχιζε να αμαρτάνει, οπωσδήποτε να προσεύχεται καθημερινώς έμπροσθεν της Ιεράς Εικόνος Αυτής με τα λόγια του Αρχαγγέλου Γαβριήλ: 

«Χαίρε, Κεχαριτωμένη !...».

Μία φορά, ενώ ετοιμαζόταν να εξέλθει από το σπίτι του για τις συνηθισμένες αμαρτωλές πράξεις του, γονάτισε όπως πάντοτε έμπροσθεν της Ιεράς Εικόνος και προσηυχετο.
Ξαφνικά, βλέπει με τρόμο ότι ή Εικόνα ζωντάνευσε: στα χέρια, τα πόδια και την πλευρά του Σωτήρος μας Χριστού άνοιξαν πληγές, από τις οποίες έρρεε αίμα!...
Ό αμαρτωλός έπεσε στο έδαφος και ανέκραξε:

«Δέσποινα μου, ποιος το έκανε αυτό!;...».
«Εσύ και οι άλλοι αμαρτωλοί σταυρώνετε πάλι τον Υιό μου, όπως οι Ιουδαίοι», απάντησε ή Θεομήτωρ. «Εσείς Με αποκαλείτε ελεούσα. Γιατί, λοιπόν, Με στενοχωρείτε με τις άνομες πράξεις σας;».

«Ώ Δέσποινα μου», απάντησε συγκλονισμένος και μετανοημένος ό αμαρτωλός, «οι αμαρτίες μου να μη νικήσουν την ανέκφραστη αγαθότητα Σου!... Συ είσαι ή μόνη ελπίδα όλων των αμαρτωλών. Ικέτευε τον Υιόν Σου και Θεόν ημών !...».

Τότε, ή Δέσποινα Θεοτόκος παρεκάλεσε δυο φορές τον Υιό Της, αλλά Αυτός έμεινε αμετάπειστος. Τελικά, μπροστά στην επίμονη δέηση τής Θεομήτορος, απάντησε:
«Εισακούω την παράκληση Σου. Ας γίνη το θέλημά Σου. Για χάρι Σου, συγχωρούνται οι αμαρτίες τού ανθρώπου αυτού. Ως σημείον τής συγχωρήσεως να άσπασθή τις πληγές Μου...».

Τότε, σηκώθηκε ό αμαρτωλός, στον όποιο με τέτοιο θαυμαστό τρόπο έλαμψε ή ανεξάντλητος ευσπλαχνία τής Θεομήτορος ασπάσθηκε τις πληγές του Σωτήρος μας και ένοιωσε την απροσδόκητη χαρά της συγγνώμης.

Από το εξαίσιο θαύμα αυτό ή Εικόνα ονομάστηκε «Παναγία ή Απροσδόκητος Χαρά», ό δε πρώην αμαρτωλός έζησε πλέον μία καθαρή και θεάρεστη ζωή.

ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ αυτή συνέγραψε ο Άγιος Δημήτριος, Μητροπολίτης της Ροστοβίας (ΙΖ' αι.), στο έργο του «Πόκος ό ένδροσος».

Εικονίζεται συνήθως ό αμαρτωλός, προσευχόμενος γονυκλινής έμπροσθεν της Εικόνος τής Παναγίας, ή Οποία φέρει στην αγκαλιά Της τον Κύριο μας με υψωμένα τα χέρια, από τα οποία ρέει αίμα. όπως και από την πλευρά και τα πόδια Του. Στο κάτω μέρος γράφονται τα αρχικά λόγια τής διηγήσεως: «Άνθρωπος τις άνομος...».
Στην Μόσχα, στην περιοχή Χαμόβνικυ, στον Ναό τον αφιερωμένο στην Ιερά Εικόνα τής Θεοτόκου «Καιομένη Βάτος», υπήρχε αντίγραφο τής Εικόνος «Απροσδόκητος Χαρά», την οποία είχε προσφέρει ή ενορίτισσα Αλεξάνδρα Κουνίτσινα- αύτη από το 1838 άρχισε να θαυματουργή.

Επίσης, στο Κρεμλίνο, στον Ιερό Ναό του Ευαγγελισμού υπήρχε μία Εικόνα «Απροσδόκητος Χαρά», στην οποία εικονιζόταν ένας ηλικιωμένος προσευχόμενος και από κάτω υπήρχε γραμμένη ή εξής προσευχή:

«Ω Θεοτόκε, μη νικήσει ή κακία ημών την άρρητον Σου αγαθότητα. Συ γάρ ει ή ελπίς πάντων των αμαρτωλών πρέσβευε δε υπέρ ημών προς τον Υιό ν Σου και Θεόν ημών».

Υπάρχουν και άλλα αντίγραφα τής Εικόνος αυτής στην Μόσχα και σε άλλα μέρη τής Ρωσίας.
Οι ευσεβείς Ρώσοι συνηθίζουν να διαβάζουν τους Χαιρετισμούς ενώπιων τής Εικόνος αυτής, όταν θέλουν την βοήθεια Της για την λύση δύσκολων προβλημάτων τους.

Υπάρχει ή ευλαβής δοξασία, ότι όποιος διαβάζει το Απολυτίκιο τής Παναγίας αυτής καθημερινώς επί ένα έτος, αξιώνεται να έχει μία απροσδόκητη χαρά στην ζωή του.