Η ιστορία της εικόνας Παναγίας «Ρόδον Αμάραντον» ξεκινά περίπου το έτος 1890 μ.Χ. σύμφωνα με τις μαρτυρίες των παλαιών κατοίκων της περιοχής του Πειραιά. Συγκεκριμένα, κάποιος ψαράς ανέσυρε μία παλαιά εικόνα από τα βράχια της Πειραϊκής, η οποία εικόνιζε την Παναγία να κρατά τον Χριστό, κρατώντας στο χέρι ένα «Ρόδον».
Το γεγονός αυτό γνωστοποιήθηκε αμέσως στην περιοχή. Μια θεοσεβούμενη οικογένεια, ονομαζόμενη Κατσαρού, είχε την επιθυμία να προσφέρει «οίκον» για τη στέγαση της εικόνας της Παναγίας και με ιδία πρωτοβουλία έκτισε ιδιωτικό παρεκκλήσιο, στο οποίο έδωσε το όνομα Παναγία «Ρόδον Αμάραντον». Εκεί στεγάσθηκε η παλαιά αυτή εικόνα και λατρεύτηκε από τους κατοίκους της περιοχής.
Το Ρόδον το Αμάραντον ή αλλιώς το Ρόδον της Ιεριχούς, ή το Ρόδον της Παναγίας, ή το Αθάνατο Ρόδον της Νεκρανάστασης είναι ένα φυτό που συμβολίζει την αιωνιότητα και το άφθαρτο, αθάνατο της ψυχής! Ο απόστολος Παύλος λέγει «Χριστού ευωδία εσμέν τω Θεώ εν τοις σωζομένοις» (Β’ Κορ. 2,15), δηλαδή ο Χριστός είναι «Το Ρόδον Το Αμάραντον» και όσοι πλησιάζουν τον Χριστό αισθάνονται μία ουράνια ευωδία.
Ο Ιησούς είναι το Ρόδον της σωτηρίας που βλάστησε στη στείρα γη. Τα ωραιότερα λουλούδια της γης είναι μολυσμένα από το μόλυσμα της αμαρτίας, όμως ένα λουλούδι είναι απόλυτα αμόλυντο: Ο Ιησούς Χριστός. Διότι γεννήθηκε από την Παρθένο Μαρία, χωρίς το κληρονομικό μόλυσμα του προπατορικού αμαρτήματος.
Όμως και η Παρθένος Μητέρα είναι «ρόδον το αμάραντον», που φανερώνει το αμόλυντον και καθαρόν της Παρθένου. Ο Θεός έψαχνε να βρει ευωδία στον κόσμο και την βρήκε στην Μαρία Παρθένο, τον μοναδικό άνθρωπο στον κόσμο που είναι πεντακάθαρη, χωρίς μολυσμό. Όταν την είδε ο Θεός, οσφράνθηκε το άρωμα της αρετής της και γι’ αυτό ονομάζεται «το οσφράδιον του πάντων Βασιλέως». Το λουλούδι της αειπαρθένου Παναγίας θα παραμείνει στους αιώνες αμάραντο, διότι ούτε ο χρόνος μπορεί να το μαράνει ούτε οι βλασφημίες των ασεβών.
H Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου του Αμάραντου Ρόδου, εορτάζει κάθε χρόνο στις 3 Απριλίου.
